styl w sztuce, architekturze i literaturze; wyrósł na podłożu renesansu i panował w xvi - xviii wieku (ok. 1580 - ok. 1730 r.). barok odznacza się ekspresyjnością, bogactwem formy i zdobnictwa, silnymi kontrastami, monumentalnością; linia prosta w sztuce i architekturze jest prawie nieobecna, jej miejsce zajmują linie faliste, załamania, występy, zaokrąglenia. dzieła architektoniczne tego okresu bywają przeładowane dekoracją figuralną i ornamentyką. nazywano go kiedyś "zwyrodniałą rzono wiele dzieł, które weszły do kanonu sztuki i stanowią punkt odniesienia także w naszej epoce (np. dramaty szekspira wciąż na nowo odczytywane).